گروه دین و اندیشه «خبرگزاری دانشجو»؛ انحرافات و ضد ارزش‌هایی که در زمان ما توسط رسانه‌های گوناگون و با ضریب نفوذ بالا و به اشکال پیچیده ترویج می‌شود بسیار حائز اهمیت است و بلاشک خطری بزرگ محسوب می‌شود، اگر بگوییم خطری بزرگ‌تر از حمله نظامی، حقا سخنی به گزاف نگفته‌ایم.

 

به بعضی از این نحله‌ها مختصرا اشاره می‌شود، البته از بیم آنکه ناخواسته تبلیغی برای فرقه‌های ضاله نشود حتی‌المقدور از تصریح به اسماء آنان خودداری می‌شود.

جریانهای فکری – فرهنگی معاصر

 

1- تصوف: دارای فرقه‌های گوناگون است و در خانقاه‌های مختلف در اقصی نقاط بلاد اسلامی و کشور مشغول فعالیت هستند.

اعتقادات مشترک صوفیان علی‌رغم کثرت فرقه‌های آنان، وحدت وجود – همه خدایی – به جای توحید؛ قائل به قطب شدن و گذشتن از شریعت به حقیقت و ارتکاب اعمال شنیع خلاق شرع به بهانه رسیدن به حقیقت و فنا شدن در ذات خداوند می‌باشد !!!

 

2- فلسفه‌های الحادی غرب و شرق که نوعا نافی الوهیت و منکر اصل وحی می‌باشند که بعضی از نظریاتشان مثل نظریه تکامل –داروینیسم-هم چنان به صورت‌های مختلف از جمله فیلم‌ها تبلیغ می‌شود.

 

3- عرفان‌های نوظهور: مثل اوشو، اوتار، سای بابا، شیطان پرستی، عرفان‌های سرخ پوستی کابالا و اکنکار و ... که اغلب اساس آنها را نفی خداوند، تناسخ ارواح و دعوت و تشویق به ارتباطات نامشروع برای رسیدن به مقامات عرفانی !!که بعضی از این عرفان‌ها را می‌توان عرفان سکس نامید.

 

4- تبلیغ جریان‌های سلفی‌گری و نو سلفی – وهابیت – و تبلیغ ادیانی چون زرتشتیت و مسیحیت خاصه مسیحیت تبشیری که در این دین منحرف چیزی به اسم شریعت موجود نیست مضافا به تبلیغ ادیان ساخته دست استعمار مثل بهائیت می‌پردازند.

 

 

تنها دو تفاوت می‌توان بین زمان معاصر و زمان امام صادق (ع) یافت:

1- تغییر ابزار تبلیغ و به تناسب حجم تبلیغات دشمنان
2- تغییر اسم‌‌های مکاتب انحرافی

 

حقیقتا در ماهیت و چیستی بین این دو زمان تفاوت چشم‌گیری یافت نمی‌شود اما نقطه بسیار مشترکی بین این دو زمان و نحله‌ها موجود است و آن اینکه در اغلب انحرافات فکری زمان امام صادق(ع) و زمان معاصر، اباحه‌گری نقش اصلی را بازی می‌کند حتی در مسیحیت تبشیری و شاید این بهترین تزویر برای نسل جوان باشد؛ چراکه اسلام دارای شریعتی محکم و استوار است و یکی از موثرترین ابزارهای مکر و فریب دشمنان در این زمان، وعده رسیدن به مقامات عرفانی و داشتن زندگی معنوی همراه با اباحه‌گری است.

 

اما مشکل به اینجا ختم نمی‌شود ...

 

 

از طرفی اعتقاد به اباحه‌گری تحت عناوین مختلف تبلیغ می‌شود و از طرفی دچار پدیده شوم دیگری به نام داستان‌های سکس در فضای مجازی هستیم که متاسفانه کسی نیست که تبعات این پدیده شوم را بررسی کند؛ یا راه مقابله‌ای برای آن بیابد جز قانون فیلترینگ که معمولا نرم‌افزارها از سد فیلترها هم می‌گذرند چند نکته در باره داستان‌های سکس حائز اهمیت است:

 

1- اغلب مخاطبان قشر جوان و نوجوان و اغلب زیر سن نوجوانی هستند
2- شدیدا اعتیادآور می‌باشند
3- القای فطری بودن این اعمال زشت
4- پایین آوردن سن بلوغ
5- از بین بردن قبح این اعمال و عادی شدن این روابط
6- فراگیر بودن این داستانها در تمام مدل های انحرافات جنسی و...

 

وقتی به نکات فوق این مطلب را هم اضافه کنید که کشورهای غربی به سمت ترویج سکس با محارم حتی سکس با مادر و خواهر هم پیش می‌روند؛ چیزی به اسم خانواده، حیا و غیرت برای خوانندگان دائمی این داستانها باقی نمی‌گذارند.

 

حالا بعد از این مقدمات فهرست وار جا دارد که این سئوال را تکرار کنیم که ما در کجای تاریخ قرار داریم؟ و سوال مهم دوم که در مقابل این هجمه‌های سنگین و ناجوان مردانه چه باید کرد؟

 

 

همانطور که گذشت این مسائل به صورت جریان‌های فکری در زمان امام صادق(ع) نیز با شکلی متفاوت بوده است و طبعا اولین گروه آسیب‌پذیر در برابر این اباحه‌گری‌ها نوجوانان و جوانان بوده است، لذا باید دید ایشان برای محفوظ ماندن جوانان شیعه چه کرده‌اند؟ که بی‌تردید راه حل عبور از این مشکل و خطر برای ما نیز می‌باشد.

 

امام(ع) برای حفظ از این خطر بزرگ دستوری جالب فرمودند که برای تمام کسانی که در امر تربیت کودکان، نوجوانان و جوانان نقشی دارند واجب است که به آن توجه کنند حضرت فرمودند: «عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ بَادِرُوا أَوْلَادَکُمْ[أَحْدَاثَکُمْ] بِالْحَدِیثِ قَبْلَ أَنْ یَسْبِقَکُمْ إِلَیْهِمُ الْمُرْجِئَةُ  یعنی سبقت بگیرید به فرزندانتان و جوانانتان به یاد دادن احادیث قبل از اینکه مرجئه از شما سبقت بگیرد.  (الکافی باب تأدیب الولد ..... ص 46 و تهذیب‏الأحکام باب الحکم فی أولاد المطلقات)

 

 

همان‌طور که گذشت مرجئه فرقه‌ای اباحه‌گر بود که می‌توان فرق و نحله‌های امروزی را مرجئه نوین نامید؛ امام(ع) راه حل این مشکل را آموزش احادیث اهل بیت معرفی کردند البته به شرط این که دیر نشود؛ چراکه فرمودند قبل از اینکه مرجئه از شما سبقت بگیرد و ایشان بر این مطلب پافشاری بسیار کردند تا حدی که فرمودند: دوست دارم با شلاق بر سر اصحابم بزنم تا فقیه شوند؛ فقیه در لسان روایات به معنای کسی است که حدیث آموخته است.  (معانی الاخبار، ج 1 ، باب 1)

 

یا فرمودند که هرکس چهل حدیث حفظ کند روز قیامت فقیه محشور می‌شود و عذاب نمی‌شود البته اهمیت و ارزش این کار – فراگیری حدیث- در روایات بسیار بالاست که اگر از تعلیم قرآن بالاتر نباشد کمتر نیست.

 

در روایت دیگری از امیر المومنین(ع) آمده است: «إِنَّمَا قَلْبُ الْحَدَثِ کَالْأَرْضِ الْخَالِیَةِ مَا أُلْقِیَ فِیهَا مِنْ شَیْ‏ءٍ قَبِلَتْه»‏ (بحارالأنوار باب 8- وصیة أمیر المؤمنین إلى الحسن)؛ قلب نوجوان مانند زمین خالی است هرچه در آن بکاری قبول می‌کند؛ امام صادق(ع) دستور دادند که در این زمین‌های خالی که در جامعه ما هستند روایات اهل بیت را بکاریم که اگر در خانه کس است یک حرف بس است.

 

اگر کسی در این قلب نوجوانان روایات اهل بیت را نکاشت خود با دست خویش قلب پاک جوانش را تسلیم دست ناپاک شیاطین کرده است.